Dyskusja stara,
ale ja tylko bym chciał dorzucić uwagę, że tego typu film wymaga też od widza pewnej .. koncentracji, trzeźwości. Wrażenia z filmu wynikają poniekąd o sile emocjonalnej jaką wywarł na widzu. Jeśli ktoś w czasie oglądania był zmęczony czy pod wpływem środków zmieniających nastrój, to może po prostu nie przeżywać go emocjonalnie, stąd i brak wrażeń.

Bazowanie na emocjach sprawia też, że jedni są na niego bardziej podatni, inni nie. Każdy człowiek ma inne doświadczenia, więc różne wątki do niego inaczej trafiają.

Gdybym miał napisać o czym jest ten film wg. mnie to napisałbym, że przede wszystkim o schizofrenii objawiającej się bezsennością która potęguje narastajace zacieranie się rzeczywistości i całkowite od niej oderwanie. Dzięki temu główny bohater jak i widz zdaję sobie w końcu sprawę, iż twórca chce nam przekazać, że w życiu nie są najważniejsze dobra doczesne i przyjemności lecz to co naprawdę sprawia nam przyjemność, że należy żyć zgodnie ze sobą i swoimi wyborami a nie kierować się konsumpcjonizmem i żyć zgodnie z systemem. Tak to odbieram i nie doszukiwałbym się tu niczego więcej. Faktem jest jednak, że można film odbierać dwojako, każdy może go zinterpretować inaczej. Jeden powie, że to o chorym człowieku inny odnajdzie w nim ukryte znaczenie zgodnie ze swoim przeświadczeniem jego prawdziwości. To właśnie jest jego fenomenem, że każdy z nas odbiera go na swój sposób. Sam uważam że nie jest to film szczególnie wybitny ale ma w sobie to coś co przyciąga mnie by go obejrzeć raz na jakiś czas. Ja oceniłbym go na maks 8 za przekaz i ta pokrętną logikę.