"Sklep przy głównej ulicy" przeszedł do historii kina m.in. jako pierwszy zdobywca Oscara dla filmu środkowoeuropejskiego. Rok 1942, miasteczko na terenie tzw. państwa słowackiego. Miejscowe władze skrupulatnie realizują antysemickie przepisy o "aryzacji" żydowskiego majątku. Komendant Kolkocky proponuje szwagrowi, stolarzowi Antonowi Brtkowi, objęcie sklepiku przy głównej ulicy odebranego starej Żydówce. Nieco naiwny Tono i jego żona Evelyna są zachwyceni propozycją. Tono jednak zmieni zdanie, gdy zapozna się z prawdą o sklepiku.

Rok 1942, niewielkie miasteczko w Czechosłowacji. Tono Brtko (Jozef Króner), ubogi stolarz, dzięki wpływom swojego szwagra i zarazem faszysty (František Zvarík) przejmuje niewielki sklep, położony przy głównej ulicy. Jego chciwa żona Evelyna (Hana Slivková) widzi w tym szansę na zyskanie fortuny. Tono odkrywa jednak, że poprzednim właścicielem tego interesu była przedtem niesłysząca staruszka (Ida Kamińska), która zbankrutowała. Społeczność żydowska, która wspiera ją finansowo, oferuje stolarzowi pieniądze w zamian za udzielenie jej pomocy. Tono zaprzyjaźnia się z panią Lautmanovą, pomaga jej w sklepie i naprawia meble. Kiedy Żydzi zostają wygnani z miasta przez faszystów, postanawia raz jeszcze wyciągnąć pomocną dłoń do staruszki.